Geheugenverlies verwijst naar het onvermogen om informatie te onthouden, ophalen of opslaan in het geheugen. Het kan zich op verschillende manieren manifesteren, variërend van tijdelijk tot langdurig en van mild tot ernstig.

Tijdelijk geheugenverlies kan bijvoorbeeld optreden na een hoofdletsel, een medische ingreep met anesthesie of als gevolg van stress. In deze gevallen is het geheugenverlies vaak van voorbijgaande aard en herstelt het zich meestal binnen een bepaalde periode.

Langdurig of progressief geheugenverlies kan echter een teken zijn van een onderliggende medische aandoening. Een van de meest bekende vormen van progressief geheugenverlies is dementie, waarbij het geheugenverlies en andere cognitieve problemen in de loop van de tijd erger worden. De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende vorm van dementie, maar er zijn ook andere vormen, zoals vasculaire dementie, frontotemporale dementie en Lewy body dementie.

Geheugenverlies wordt als een probleem beschouwd wanneer het significant interfereren met het dagelijks functioneren en de kwaliteit van leven van een persoon. Enkele tekenen dat geheugenverlies een probleem kan zijn, zijn onder meer:
 

• Vergeten van belangrijke gebeurtenissen, afspraken of informatie die eerder gemakkelijk herinnerd kon worden.
• Herhaaldelijk dezelfde vragen stellen of informatie meerdere keren vergeten.
• Moeite hebben met het leren van nieuwe informatie en het onthouden ervan.
• Verlies van oriëntatie, zoals verdwalen in bekende omgevingen.
• Moeite hebben met het volgen van gesprekken of het vinden van de juiste woorden tijdens spraak.
   

Als iemand zich zorgen maakt over geheugenverlies, is het belangrijk om medisch advies in te winnen. Een zorgverlener kan de oorzaak evalueren, de ernst bepalen en indien nodig een geschikte behandeling aanbevelen. Vroegtijdige detectie en interventie kunnen helpen bij het beheren van geheugenproblemen en het verbeteren van de kwaliteit van leven.